نمیشه
بالاخره باید اتفاق می افتاد
هزار بار اومدم توی پی وی و مطلب نوشتم
و به جای انتخاب کلید Send یه اسکرین شات گرفتم و پیامم رو پاک کردم
امروز صبح خواب آلود بودم و نفهمیدم چی شد دستم خورد به کلید ارسال
انقدر حرص کردم که تمااااام بدنم سرد شده بود
دستهام می لرزید نمیدونستم چکار کنم
اول پیام رو ادیت کردم، کلی قربون صدقه و اینا و چند تا استیکر، همه رو پاک کردم
بعدش آیدیم رو پاک کردم
بعد پروفایلم رو دلیت کردم
رفتم دیدم هنوز تیک دوم نخورده
یه کم آروم شده بودم
رفتم توی گوگل و سایت دلیت اکانت تلگرام رو سرچ کردم و داشتم تلگرامم رو می پاکیدم که....
دیدم تو اومدی و تیک دوم پیامم خورده شد
با خودم گفتم آبروم رفت دیگه پاک کردن تلگرام معنی نداره
صدتا دانش آموز عضو گروه بودند و دلیت کردن اکانتم و پاک شدن تکالیفشون....
می دونید چیه
عشق من خیلی عاشق کش و شهرآشوبه
منو از هرگونه ارتباطی محروم کرده
هیچ
حق یه سلام کردن ندارم
حالا توی این هیر و ویر من پیام ناخواسته ارسال کردم
و چون از قبل سابقه ی خوبی ندارم
حتما با خودش میگه من عمدا پیام دادم ببینم عکس العملش چیه
عهد بستم با خودم که تا زنده ام بهش پیام ندم تا خودش بهم پیام بده و یا توی غریبی بمیرم
حاضر نیستم بیش از این قلبم له بشه و شخصیتم خورد بشه و خوار و بیمقدار بشم و تازه انگ مزاحم هم بهم بخوره
منت معشوق کشیدن خوبه به پای معشوق افتادن به عاشق ارزش میده
ولی خوار و بیمقدار شدن عاشق ارزشمند نیست
این اتفاق باید یه بار می افتاد تا من حواسم رو بیشتر جمع کنم
بالاخره وقتی کوزه پر از آب باشه، قطراتی از اون به بیرون تراوش می کنه
جاسمین من منو ببخش
نکنه روباره پروفایلت رو خالی کنی
نکنه بری و دیگه برنگردی
نکنه قصم خورده باشی که اگر دوباره خبط کردم چنین و چنان کنی
صبح تا حالا اعصاب ندارم
