یک الگوریتم مبتنی بر اتوماتای یادگیر برای نگاشت در شبکه بر تراشه
الگوریتم رو تا حدی می دونم یعنی چه
واژه ی عربیِ "الخوارزمی" (ایرانِ قرن هشتم میلادی، مستعمره ی اعراب بوده) توی لاتین "algorithme" نوشته شده
و بعدش دوباره وارد زبان خودمون شده و تبدیل شده به "الگوریتم"
ولی الگوریتم، مبتنی بر اتوماتای یادگیر رو متوجه نمی شم یعنی چی،
اینکه حالا این الگوریتم به درد نگاشتن بر تراشه بخوره اونم در شبکه رو که اصلاً و ابدا نمی فهمم
ولی یه چیز رو می دونم
اونم اینه که "روز مهندس" مبارک
بر همه ی اونای که مهندس اند، یا مثل عشق من، فوق مهندس اند
یادمه سال گذشته که روز مهندس رو بهش تبریک گفتم، اشک شوق توی چشماش جمع شد و گفت "دیوونه، اشک آدم رو در میاری"
امسال، توی این صفحه با چشمانی پر از اشک و قلبی پر از درد و غروری شکسته، روز مهندس رو بهت تبریک می گم
روز مهندس مبارک، خانم مهندس
من پارسال اشک شوق رو نشوندم روی گونه های قشنگت، البته تو هم امسال جبران کردی، درسته که من همیشه مدیون تو ام ولی توی داستان اشک حسابمون صاف شد
به گمانم توی همون سالهایی که مهندسی می خوندی، بهت یاد داده باشند که چه جوری باید فراموش کنی کسی رو که مدام بهش می گفتی:
آرام جانم،
تنها کس و کارم
عشقم
آقایی لب می خوام
می خوام بیام تو آغوشت
همسرم
تاج سرم
چون ما که مهندسی نخوندیم بلد نیستیم تجربه عاشقی مون رو فراموش کنیم گفتم شاید...
برای من که هر روزم، روز توست و هر لحظه ام مال توست، دست خودم هم نیست
ولی خوب، امروزت هم مبارک خانمِ مهندس، جاسمین اسمارت
